Στις 9 Σεπτεμβρίου 1943 ο Γερμανός διοικητής της Ζακύνθου Πάουλ Μπέρενς ζήτησε από τον Καρρέρ και τον μητροπολίτη Χρυσόστομο να του συντάξουν κατάλογο με όλους τους Εβραίους του νησιού. Οι δύο άντρες όντως συνέταξαν κατάλογο που περιλάμβανε όμως όχι τα ονόματα των Εβραίων αλλά τα δύο δικά τους. Έπειτα από αυτό ο Γερμανός διοικητής συνέταξε έγγραφο προς το γενικό επιτελείο στο Βερολίνο αλλά και επιστολή του μητροπολίτη που ανελάμβανε την ευθύνη για την διαγωγή των Εβραίων του νησιού, το γενικό επιτελείο τότε ακύρωσε τη διαταγή και με αυτό τον τρόπο γλίτωσαν οι Εβραίοι της Ζακύνθου. Το 1978, το Yad Vashem τίμησε το Μητροπολίτη Χρυσόστομο και το Δήμαρχο Λουκά Καρρέρ απονέμοντας τους τον τίτλο του "Ενάρετου μεταξύ των Εθνών", επίσης το 1992 στο χώρο όπου βρισκόταν η συναγωγή στήθηκαν τα αγάλματα των δύο αντρών.
Πηγή: wikipedia
Ζάκυνθος, στα τέλη του
1943. Οι Εβραίοι του νησιού τελούν υπό διωγμό.
Ο Γερμανός διοικητής της φρουράς Ζακύνθου Πάουλ Μπέρεντς καλεί το
δήμαρχο Λουκά Καρρέρ για να του ανακοινώσει την εντολή του. Μέσα σε
λίγες μέρες θα πρέπει να του παραδώσει κατάλογο με τα ονόματα όλων των
Εβραίων του νησιού για να απελαθούν.
Ο δήμαρχος συναντά τον μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο και μεταβαίνουν
μαζί στην Κομαντατούρ όπου παραδίδουν στον διοικητή έναν φάκελο με τον
κατάλογο.
Το χαρτί γράφει μόνο δύο ονόματα: Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος,
Δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ...
Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, σκέφτηκα πόσες
φορές αισθάνθηκα ντροπή μελετώντας την ιστορία των Ελλήνων Εβραίων.
Περίπου το 85% των Εβραίων της Ελλάδας εξοντώθηκε.
Λίγοι στάθηκαν στο πλευρό τους: ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, οι αντάρτες
του ΕΛΑΣ, ο Αστυνομικός Διευθυντής Άγγελος Έβερτ, κάποιοι φωτισμένοι
ιεράρχες, κάποιοι συμπολίτες τους με μεγάλη καρδιά (και κουράγιο). Η
πλειοψηφία των Ελλήνων παρέμεινε αμέτοχη - άλλοι επειδή χάρηκαν, άλλοι
επειδή επωφελήθηκαν, οι περισσότεροι, ίσως, επειδή πίστευαν ότι δεν
είχαν τη δύναμη να κάνουν τη διαφορά.
Την ιστορία των 270 Εβραίων της Ζακύνθου, που σώθηκαν όλοι χάρη στο
Δήμαρχο, το Μητροπολίτη και τους συμπολίτες τους που τους έκρυψαν, την
πρωτοδιάβασα πριν από 18 χρόνια. Και με συγκινεί το ίδιο κάθε φορά που
την ξαναδιαβάζω.
Ίσως γιατί αποδεικνύει ότι τελικά ένας ή δύο άνθρωποι μπορούν να κάνουν
τη διαφορά. Πηγή: www.lifo.gr
Ζάκυνθος, στα τέλη του
1943. Οι Εβραίοι του νησιού τελούν υπό διωγμό.
Ο Γερμανός διοικητής της φρουράς Ζακύνθου Πάουλ Μπέρεντς καλεί το
δήμαρχο Λουκά Καρρέρ για να του ανακοινώσει την εντολή του. Μέσα σε
λίγες μέρες θα πρέπει να του παραδώσει κατάλογο με τα ονόματα όλων των
Εβραίων του νησιού για να απελαθούν.
Ο δήμαρχος συναντά τον μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο και μεταβαίνουν
μαζί στην Κομαντατούρ όπου παραδίδουν στον διοικητή έναν φάκελο με τον
κατάλογο.
Το χαρτί γράφει μόνο δύο ονόματα: Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος,
Δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ...
Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, σκέφτηκα πόσες
φορές αισθάνθηκα ντροπή μελετώντας την ιστορία των Ελλήνων Εβραίων.
Περίπου το 85% των Εβραίων της Ελλάδας εξοντώθηκε.
Λίγοι στάθηκαν στο πλευρό τους: ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, οι αντάρτες
του ΕΛΑΣ, ο Αστυνομικός Διευθυντής Άγγελος Έβερτ, κάποιοι φωτισμένοι
ιεράρχες, κάποιοι συμπολίτες τους με μεγάλη καρδιά (και κουράγιο). Η
πλειοψηφία των Ελλήνων παρέμεινε αμέτοχη - άλλοι επειδή χάρηκαν, άλλοι
επειδή επωφελήθηκαν, οι περισσότεροι, ίσως, επειδή πίστευαν ότι δεν
είχαν τη δύναμη να κάνουν τη διαφορά.
Την ιστορία των 270 Εβραίων της Ζακύνθου, που σώθηκαν όλοι χάρη στο
Δήμαρχο, το Μητροπολίτη και τους συμπολίτες τους που τους έκρυψαν, την
πρωτοδιάβασα πριν από 18 χρόνια. Και με συγκινεί το ίδιο κάθε φορά που
την ξαναδιαβάζω.
Ίσως γιατί αποδεικνύει ότι τελικά ένας ή δύο άνθρωποι μπορούν να κάνουν
τη διαφορά. Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου